حرف قشنگي مي‏زد.
مي‏گفت: همه جاي دنيا رسمه كه مجروحان جنگي رو تكريم كنند. ارج بدند. ولي ما توي جنگ فرهنگيمون هركي افتاد از خودمون ردش مي‏كنيم.
تا دوستمون معتاد شد بهش مي‏گيم برو تو ديگه از ما نيستي.
تا روسريش يه مقدار رفت عقب بهش مي‏گيم برو تو ديگه از ما نيستي.
تا پيرهنش يه مقدار تنگ شد بهش مي‏گيم برو تو ديگه از ما نيستي.
در حالي كه اينها زخم خورده‏ي اين جنگ هستند. آسيب ديده‏ي اين جنگ. اين‏ها سرباز ما هستند چون حب ائمه تو دلشون هست

چرا امضا نشد
؟

سلام دوست خوبم نتيجه گيري جالبي بود ببخشيد دير سر زدم به من هم سر بزني خوشحال مي شم

سلام،

اين فيلم رو قبل تر ها ديده بودم. كلي فكر كردم يادم بياد منظورم رو در قالب همون فيلم بنويسيم. بعد كه يادم اومد ديدم به اون چيزي كه ميخوام بگم نمي خوره ... كلي خورد تو ذوقم !!

اصلا من نميخوام چيزي بگم ...

سلام

خدا صبرت بده.

بسم الله الجميل

سلام

خب همين جاست كه مي‏گن جهاد اكبر ديگه...

التماس دعا

ياعلي

يا سلام و سلام!

گاهي وقتا تصميم مي گيرم تا مشكلات قبليمو باهاتون حل نكردم خودمو درگير بحث جديد نكنم! (زياد جدي نگيريد البته!)

لا يحمل هذا العَلَم الا أهل البصر و الصبر

هم صبر ميخواد و هم بصيرت... بصيرت بصيرت بصيرت!

يا علي مدد

سلام...
اصلا منظورت بعضيا نبود، من كه مثلا نفهميدم....
ولي حق با توست... صبر مي خواد اونم خيلي زياد ... تو هم دعايي كن ما را...
همون...ياحق!

سلام بر جناب سوتك