یا سلام!

اون جمله معروفه می‏گه بهشت را به بها دهند نه به بهانه!
پس چرا من باورم شده به بهانه می‏دن؟
نشسته اون بالا و هی بهانه می‏تراشه،‏ هی بهانه می‏تراشه، هی بهانه می‏تراشه...
رجب! لیلة الرغائب! ایام البیض! سیزدهم! شب نیمه! نیمه رجب! بیست و هفتم...
این همه بهونه فقط برا یه ماهه!
فقط نمی‏دونم با این همه بهانه‏ ای که جور می‏کنه، چرا من آدم نمی‏شم؟!
دعا یادتون نره!