چه باراني است در بيرون اين اتاق !

باران ؟

ابرهاي همه ي غم هاي تاريخ ،

يك باره بر سرم باريدن گرفته اند .

كسي نمي داند كه در چه دردي و تبي

مي سوزم و مي نويسم !

سلام برشما...

ذوقت فوق العاده ، نگاهت عاطفي و انساني و پريشان...

خدا قوت...

منم يك وب سايت با كلي وام و قسط ساختم 5 روزه...

لطف ميكني بياي نظر بدين...

تصدق شما...

«مني که يک زمان کوچکترين و مسخره‌ترين اتفاقات روزمره، بدون اين‌که بخواهم، توي ذهنم جمله بندي مي‌شد و سبک يک پست وبلاگي را مي‌گرفت»
سلام.
با اين جمله‌ي فوقتون موافقم.