یا سلام
این پای را بگو از ارتعاش بایستد، این دست را بگو که دست بدارد از این لرزش مداوم، این قلب را بگو که نلرزد، این بغض را بگو که نشکند و اشک از ناودان چشم نریزد.
این دل بی تاب را بگو که فاطمه هست، نمرده است.
...
خدا اگر نبود من چه می کردم با این مصیبت عظمی؟
إنا لله و إنا الیه راجعون
...
زهرای من! این تازه ابتدای مصیبت ماست...
چند خط بالا، اگه نگم مال کتاب کشتی پهلو گرفته است، سرقت ادبی میشه!
...
یادمه چند سال پیش، استادی روایتی رو نقل می کرد، از کی؟... یادم نیست. اما راوی از امام جواد پرسیده بود، در لحظه اول، از کجا متوجه شدین به مقام امامت رسیدین؟ و امام گفته بودن از محبت شدید و بی سابقه ای که نسبت به مردم در درونم احساس کردم...
خیلی سنگینه...
هر وقت یاد این گفته می افتادم دلخون می شدم برا امام سجاد. تصور کنید...کربلا، عاشورا...و اوج محبت...و چه سوزی داره وقتی که در حلقه ی نامردانی باشی که ...
و امروز... چه دلی داشته امام علی...
می خواستم خیلی بیشتر بنویسم...
نمی تونم !
چه دلی...چه صبری...
تو این ایام
دعا یادتون نره!